Toen ik klein was, waren er een paar gerechten die alleen mijn vader maakte. Aangezien hij daar haast nooit tijd voor had, was het dus groot feest als het weer eens zover was. Ik kan me nog goed herinneren dat ik bij mijn vaders Zillertaler Krapfen mijn riem vaak een paar gaatjes losser moest doen. Van deze overheerlijke Krapfen kon ik gewoon niet genoeg krijgen!
Ik heb mijn vader onlangs gevraagd of hij mij eens wilde laten zien hoe hij deze Krapfen maakt. En alhoewel hij al in geen jaren meer Zillertaler Krapfen gemaakt had, was hij meteen heel enthousiast.
We spreken af in de keuken van mijn ouderlijk huis. Ik moet glimlachen. Na zoveel jaar ben ik niet vergeten waar het keukengrei staat. We bereiden de ingrediënten voor. De stereo radio-cassette recorder, die nog steeds op dezelfde plek staat, speelt de liedjes van toen. Het lijkt wel of de zender Radio Tirol zijn programma sinds de jaren tachtig niet meer veranderd heeft. Onder het melancholiek genot van “Self Control” en “I am from Austria” beginnen we aan ons gerecht. Het is een heerlijk gevoel van kindheid, net als toen. Of nee, niet helemaal. Twee dingen zijn nu anders: Mijn vader krijgt nu een assistente, namelijk mij. En mijn broek heeft geen riem. Maar hij is gelukkig wel stretch.
Ingrediënten voor ca. 4 personen:
Deeg: 1/2 kg roggebloem (De helft kan evt. vervangen worden door tarwebloem, dan worden de Krapfen lichter en zachter) 1 ei, ca. 1/4 l water, zout
Vulling: 1/4 kg Bröseltopfen (droge kwark), 300 g Graukäse (kaas van zure melk), 4 grote gekookte aardappels, verse bieslook, zout
Voor het bakken: Rijkelijk zonnebloemolie. De Krapfen kunnen ook in reuzel worden gebakken.

Aardappels met bieslook, kwark en verkruimelde Graukäse goed mengen. Steeds wat water toevoegen, de brij mag niet te stevig worden. Goed zouten.

Een beetje aardappel-kaasbrij op de stukjes deeg doen – niet te veel, want anders loopt de brij bij het bakken uit de Krapfen.

Deegkussentjes stevig dicht drukken, zodat ze bij het bakken niet opengaan. Met een deegwieltje krijg je een mooi gekartelde rand.

Krapfen in hete zonnebloemolie knapperig en goudgeel bakken. Of, zoals reeds opgemerkt, in reuzel bakken. Zo deed mijn oma dat altijd. Aldus mijn vader.

Oh ja, er is toch nog meer veranderd. De obligate selfie na gedane arbeid. Dat had je toen nog niet ;-)
Overigens heeft mijn vader mij al eens eerder een recept verraden: Tiroler Kiachl. Zin om nog meer lekkere Tiroler gerechten te maken? Een overzicht vindt je hier: http://www.visittirol.nl/tiroolse-recepten.
leuke recepten en ideen